Ślęzaki – leżą tuż za Józefowem i Markami, wśród lasów sosnowych. Miejscowość w najstarszych źródłach nazywana byłe też „Szlęzakami” bądź „Szlęzakami” W końcu XIX wieku osada liczyła „28 domów” a w nich „139 mieszkańców „i jak podaje Chlebowski – leżała „nad potokiem Łuczkiem” między nim (od zach.) a Świerubem (od wsch.) albo Ujściem lub Burdą”.
Najcenniejszym zabytkiem wsi jest kościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, wzniesiony w 1873 roku, co potwierdza data na frontonie budowli. Przy kościele wznosi się murowana dzwonnica pochodząca z końca XIX wieku. Kościół posiada jedną nawę. Wyposażenie poza głównym ołtarzem pochodzi już z XX wieku.
Opuszczając Ślęzaki mija się rozległe lasy, łąki i liczne oczka wodne. Teren zaczyna lekko wznosić się i falować. Zaczynają się Wzgórza Tarnobrzeskie wraz z najwyższym wzniesieniem w gminie – Łysą Górą.
