1 marca, obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. To szczególny dzień, w którym oddajemy cześć bohaterom, którzy po II wojnie światowej walczyli
o niepodległość Polski, stawiając opór narzuconemu reżimowi komunistycznemu.
Historia Żołnierzy Wyklętych sięga okresu powojennego, gdy Polska znajdowała się pod kontrolą komunistycznego reżimu. Ci, którzy nie godzili się na nowe ustrojstwo polityczne i walczący o niezależność, stali się obiektem prześladowań ze strony władz sowieckich i polskich komunistów. Żołnierze Wyklęci, to grupa niezłomnych patriotów, którzy nie poddali się reżimowi i kontynuowali walkę o wolność i niezależność kraju. Ich działania obejmowały różnorodne formy oporu, od partyzantki, sabotażu, po działalność wywiadowczą. Żołnierze Ci stawali na straży polskiej tożsamości narodowej i wartości, które były zagrożone przez komunistyczny reżim. Mimo braku zewnętrznego wsparcia i prześladowań, trwali w swojej walce, pozostając wierni ideałom niepodległej Polski.
Data obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” nie jest przypadkowa – 1 marca 1951 roku
w więzieniu na warszawskim Mokotowie po pokazowym procesie z polecenia władz komunistycznych strzałem w tył głowy zamordowano przywódców IV Zarządu Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” – płk. Łukasza Cieplińskiego i jego towarzyszy walki. Tworzyli oni ostatnie kierownictwo ogólnopolskiej konspiracji kontynuującej od 1945 r. dzieło Armii Krajowej. Ich ciała komuniści zakopali w nieznanym miejscu.
Żołnierze Wyklęci, często nazywani także „żołnierzami niezłomnymi”, to symbole odwagi, determinacji
i poświęcenia. Ich niezłomna postawa w obliczu prześladowań i represji, a także dążenie do wolności
i suwerenności naszej Ojczyzny, zasługują na naszą pamięć i szacunek.